jueves, 16 de noviembre de 2017

Geopoesía 10. Tránsito

Tránsito
Una tarde de marzo
padre murió
dejó de respirar
tembló
aunque resistía como un bravo
sabía que la muerte
avanzaba con paso firme

Esa tarde 
cuando padre murió 
el camino leve apuró 
con gran curiosidad
avanzó 
por el tramo final 
encontró a otros agotados 
todos sonreían

Ya no quiero esperar más
puedo ahora sentir el peso
de la ausencia
del dolor y de la risa
como cuando
por todas las huertas
alegría repartías


Puedo ahora recordar
dejando a un lado la amargura
que penetró 
como cizaña en la carne
todas las distintas razones del tiempo
mostradas al momento

Una lástima es
que el alma no enmohezca
que no llegue al oído ningún susurro
acaso un poco más tarde
una tarde de marzo
padre
17/11/17

Vida de perros, ropa perdida


ΧΑΜΕΝΟ ΡΟΥΧΟ -ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ

Prenda perdida, de Málamas

Τον πρώτο χρόνο ήμουνα
άγιο παιδί στρωμένο
το δεύτερο με γέλασε
μια πλάνα αγκαλιά.
Τον τρίτο ξημερώθηκα
σε άγνωστα κρεβάτια
τον τέταρτο τους φίλους μου
αποχαιρέτησα.

Στην κολυμπήθρα ρίξανε
νερό αλκοολούχο
και τ' όνομα που μού 'δωσαν
ήταν χαμένο ρούχο (BIS)2


Το πρώτο ψέμα το 'βγαλα
σαν πέτρα απ' τα νεφρά μου
το δεύτερο σαν κέρασμα
ποτήρι δροσερό.
Το τρίτο σαν της άνοιξης
το πρώτο αεράκι
στο τέταρτο κοιτάχτηκα
δεν ήμουν πια εγώ.
 (bis)
Την πρώτη αγάπη πού 'ζησα
παντοτινή την είπα
η δεύτερη μου κόστισε
λιγότερα φιλιά.
Η τρίτη ήρθε με χαρά
διπλή χαρά που φεύγει
στην τέταρτη να θυμηθώ
να σβήσω τη φωτιά.
 (bis)