sábado, 14 de julio de 2012

Egotropia astur. Selec IV

Grado literario. Don Latino
grañón

Tineo

Faca extraviada encontrou um outro dueno no Hospital do Fonfaraón

Desde o punto de vista marxista há dois camiños.
O primeiro, radical, que é pre -capitalista. 
E o segundo, sobrepuesto e impuesto a o anterior, que é capitalista.

Del primeiro deiximos que é gnostico-religioso e que remonta-se a obscura antigedade. A Igrexia toma desta fecunda cuna e face-la suia. É una primitiva imposición branda, integrada, que converte o pulso místico na religiosidade popular.

E camiño capitalista é uma outra coixa, porque converte el pilgrinaxe en uma routa touristica maís, atlética si quere-se, surtida de vanalidades, dó las leies do libre mercado facen el xuego suio coñocido. É difícil, muito, pero pode-se elexir.

Camiñar -recoñoso- é uma forma de estar y por lo mesmo, de ser. Há que camiñar, compañeiro, há que camiñar pra coñocer-se.

Altos del puerto del Palo

Presa de Salime
 
feixada barbeiria

...para un lado

¡Qué querrá la oca do camiño?

Egotrópico cercado no Lugo

Contra soberbia, humildad.

Contra avaricia, generosidad

Contra lujuria, castidad

Contra ira, paciencia

Contra gula, templanza

Contra envidia, caridad

Contra pereza, diligencia

2 comentarios:

  1. Esa ye de Taramundi, buena navaya.
    Salud!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. De Taramundi ye, na praza da abastos bruñi e afile, en mi bolsón navega ya

      Eliminar